Opium, tijgers, sprinkhanen

Het tourtje door de bergen was ons zo goed bevallen dat we direct de volgende dag weer gingen. Nu reden naar de echte gouden driehoek, het punt waar Birma, Laos en Thailand elkaar grenzen. Enorm toeristisch natuurlijk maar het opiummuseum was super cool. Nadat we wat hadden gegeten aan de grens met Laos (waar ik vorig jaar illegaal vanuit Laos de grens ben overgestoken om geld te pinnen in Thailand) kwam ik er achter dat ik mijn heuptasje niet meer om had. Met daarin "alles" om thuis te komen. Aaaaahhh, ik als een gek met 90 km/h terug dat dorp in. Benno cruiste er langzaam achter aan, bleek dat ik het zonder te weten in de tas van Benno had gestopt. Ja, ik wordt af en toe wel zenuwachtig en doe gekke dingen zo dicht bij het einde.
Na een relaxte dag eindigde het toch nog avontuurlijk toen we in het donker de weg niet meer terug konden vinden. Ik moest ook nog eens met de zonnebril oprijden omdat er heeeel veel beesten op het licht afkwamen.

Zondagavond namen we de nachtbus naar Ayutaya, de oude hofdstad van Thailand met veel tempels. Maar die ochtend werden we al om 5 uur langs de kant van de snelweg eruit gezet, de bus reed verder naar Bangkok. Benno zette me op een brommertaxi en we reden naar het centrum. Ik kon dit namelijk niet meer zelf omdat ik een lading slaappillen had genomen zodat ik lekker zou slapen in de bus. Nou, die werkten wel, kon echt niet wakker worden. We zijn toen in een restaurant wat nog dicht was gaan slapen. Toen we wakker werden waren er allemaal mensen om ons heen aan het ontbijten, goedemorgen, haha.

Die dag probeerden we tempels te bekijken maar die slaappllen, oohw, wat een sterke krengen. Toen we met 35 graden langs een zwembad fietsten excusseerden we ons, sorry Boeda.....plons.

De volgende dag hadden we in Bangkok met Annemiek en Richard afgesproken, jaja, die zijn inmiddels ook vanuit Nieuw Zeeland in Azie beland. Het werd echt een heeele gezellig avond met natuurlijk veel stoere verhalen en volgens mij ook wel wat biertjes. En dan doe je wel eens stomme dingen, in Nederland bestel je om 3 uur in de ochtend een frikandel, wij sprinkhanen. Ze schijnen naar chips te smaken, nou echt niet! Getver, ze smaakten naar sprinkhaan en waren ook knettergroot.
De volgende dag hebben we op het dak van het hotel lekker met ons hoofd in de smok aan het zwembad gelegen. Helemaal ziek van de sprinkhanen, of....

Gisteren hebben Benno en ik de bus genomen naar Kanchanaburi, hier staat de wereldberoemde brug over de rivier Kwai. Het maakt deel uit van de spoorlijn die tijdens de tweede wereld oorlog is aangelegd door krijgsgevangenen (ook 30.000 Nederlanders).
Ze noemen het ook wel de "death railway" omdat onder de barre werkomstandigheden duizenden doden zijn gevallen. En toen tuften we verder naar de tijgertempel. Hier zijn boedistische monnikken de verzorgers van ongeveer 15 tijgers. Een aantal jaren gelden heeft de thaise regering het verboden om een tijger als huisdier te hebben. Ja, veel rijke luitjes hadden zo'n beest als huisdier en die waren te tam om zo maar terug in de jungle te worden gezet. De monnikken die toch al een enorme kinderboerderij voor de deur hadden hebben deze verzorging op zich genomen. Ze zijn dus tam en lopen vrij rond in een kloof waar wij ook mochten komen. Ik kon ze gewoon aaien er er mee op de foto. Wauw, wat een mooi stoer beest. Echt heel erg groot en een lekkere zachte vacht. Hij legde zelfs zijn kop in mijn schot, wauw, wat gaaf!

Die avond kwamen we weer in Bangkok aan bij het busstation, snel met de tuk tuk naar het andere busstation om te vertrekken naar Koh Tao. Die tuktuk is net een kermisattractie, wat scheuren door dat verkeer. Je krijgt er automatisch de slappe lach van. En nu zitten we dus op een mooi eilandje. Benno gaat een duikcursus doen, en ik ga mijn zonden overdenken op het strand, haha. Nou ja, het heeft vandaag de hele dag geregend. Tot volgende week, yihaaaa, ik kom er aan!!!!

Ik ga nu eten, kijk over twee uurtjes weer, dan staan hopelijk de foto's er bij op.
(jullie tijd 16:00)