Boliviblablablabla

Ohohoh, waar zijn we aan begonnen. Er niks erg gebeurd of zo hoor maar we zijn er achter gekomen dat ze in Bolivia alleen maar Spaans spreken, en dan ook geen woord engels. Ik spreek inmiddels 10 woorden Spaans en Benno 1 (kim weet wel welke). Oh ja, we kunnen inmiddels ook tot tien tellen. Maar daar komen we er absoluut niet mee. Vandaag hebben we al een hele leuke mountainbike tocht misgelopen. Die hadden we gisteren geboekt. En ik dacht tocht echt dat ze half een vertrek had gezegt. Maar toen we daar kwamen bleek de gids al om half negen te zijn vertrokken.

Ook met de weg vragen, de bus nemen, taxiprijs afspreken, kamer reserveren gaat het niet altijd van een leien dakje. Dus we gaan naar dit verhaaltje maar weer druk aan de studie met wat en hoe in het spaans.

Maar we zijn inniddels wel in Sucre beland, dit komt omdat een persoon op het vliegveld van Santa Cruz wel Engels sprak. Dit hadden we direct bij aankomst vanuit Brazilie geboekt.Maar er waren alleen nog maar eerste klas stoelen beschikbaar van 70 euro. We konden wel wachten tot het laatste moment tot er een economy vrij zou komen doordat er iemand niet op kwam dagen. Men he, dat was echt spannend. Terwijl de laatste waarschuwingen van boarden al door de hal klonken stonden wij nog te zweten bij de balie. De man die ons zou helpen was oppeens druk met andere mensen. Het vliegtuig zou om 4 uur vertrekken, om 10 voor 4 wenkte hij ons, snel betalen voor economy (yes er was er een vrij gekomen), tassen laten staan, rennen door de douane en om 5 voor 4 zaten we in het vliegtuig, de deuren gingen dicht en we reden on 4 uur weg. Zelfs onse tassen zijn meegekomen.

Na een tijdje zoeken hadden we ook hier en kamer gevonden. We zitten hier op bijna 3000 meter hoogte en het wordt s´nachts al behoorlijk koud. Vandaag hebben we door de stad gelopen en overal een beetje rondgekeken. Bolivia is echt leuk. De mensen zijn heel relaxed, niemand valt je lastig en ik ben al helemaal niet bang dat we beroofd worden of zo. Wel lopen er vaak zwerfkinderen met ons mee die onze schoenen willen poetsen maar die houden het dan ook wel snel voor gezien als ze merken dat we echt geen spaans spreken.

Vandaag zouden we dus gaan fietsen maar dat ging door onze gebrek aan spaans dus niet door. In plaats daarvan is het ons wel gelukt om bij de beroemde vindplaats van Dinosaurusafdrukken te komen. Heeeeel lang geleden hebben hier dino´s hun sporen achter gelaten, die hebben we dus bekeken. Morgen nemen we als het goed is de bus naar Potosi, de beroemde zilvermijnen van Bolivia.
Hasta la fiesta (dit is toch wel spaans?)

P.s.Geeke de dropjes zijn lekker, we zijn er heel zuinig op en het lieve jongetje van het guesthouse vind ze ook lekker.
Mama en Papa: het pretpakket smaakt ook heerlijk. Tijdens de vliegreis kregen we weinig te eten dus ik was blij dat ik evergreen had.
Marlien: Wanneer gaan we samen op les?
Hanny: We hebben het cafe wel gezien maar hebben veel gegeten op de merkado central